Ziemniak jest to roślina pochodząca z Ameryki Południowej, a która najbardziej rozpowszechniła się w Azji i Europie. Trójkę czołowych producentów ziemniaka stanowią: Rosja, Chiny i Polska, dostarczają po 10 – 15% światowych zbiorów. Ziemniak ma skromne wymagania klimatyczne i glebowe. Najlepsze plony daje w warunkach klimatu umiarkowanego, a jego uprawa sięga po koło podbiegunowe północy.
Jest rośliną bardzo wydajną; średnie światowe plony przekraczają 100 dt/ha, a w Europie ponad 200 dt/ha. Ziemniak jest ważną rośliną alimentacyjną, dostarcza paszy dla zwierząt oraz jest surowcem do produkcji spirytusu, krochmalu i syropu ziemniaczanego.
Ziemniak należy do roślin o umiarkowanych wymaganiach termicznych. Części nadziemne obumierają w temperaturze niższej od –1,5 ˚C. W przypadku uszkodzenia części nadziemnych przez przymrozki wiosenne szybko wyrastają nowe pędy, ale opóźnia się rozwój roślin i może się obniżyć plon. Optymalna temperaturą gleby do rozpoczęcia sadzenia jest 7-8 ˚C 0 na głębokości 10 cm. Niższa temperatura znacznie wydłuża okres od posadzenia do wschodów, w czasie, którego kiełki są narażone na porażenie rizoktoniozą. Zarówno temperatura niższa od 10˚C, jak i wyższe od 25˚C wpływają hamująco na prawidłowy rozwój ziemniaka.
Temperatura gleby 10- 15 ˚C w okresie zawiązywania bulw może stać się przyczyną występowania rdzawej plamistości i pustowatości bulw. Wady te mogą być również wywołane obfitymi opadami po okresie suszy, powodującymi gwałtowny wzrost ziemniaka po okresie zastoju. Ponadto niskie temperatury w czasie wegetacji w połączeniu z dużą ilością opadów przyczyniają się do wzrostu zawartości fenoli i cukrów w bulwach. Wysoka temperatura (powyżej 25˚C) w okresie wegetacji powoduje zmniejszenie zawartości suchej masy w bulwach i jednocześnie gromadzenie się podwyższonych ilości asymilatów w łodygach.
W latach ciepłych, suchych, o dużym nasłonecznieniu bulwy ziemniaka zawierają więcej skrobi oraz mało podatne na ciemnienie miąższu surowego i po ugotowaniu. Duży wpływ na plony ziemniak ma odpowiednia ilość opadów i ich rozkład, gdyż zapewniają właściwe stosunki wilgotnościowe w glebie.
Ziemniaki uprawiane były od dawna przez Inków – juz ok. 4000 lat temu. Do Polski przywiózł je prawdopodobnie z wiedeńskiej wyprawy (1683) Jan III Sobieski. Uprawiane jako roślina jadalna od 2. polowy XVIII w. początkowo ziemniaki hodowano jako rośliny ozdobne lub ciekawostki botaniczne.
Zarówno na świecie jak i w Polsce ziemniaki produkuje się na rynki „ziemniaczane” w zależności od przeznaczenia. Można wyróżnić następujące segmenty rynku w branży ziemniaczanej:
1. rynek ziemniaka jadalnego
w tym:
a) na wczesny zbiór
b) ze zbioru jesiennego
2. rynek ziemniaka skrobiowego
3. rynek ziemniaka dla przetwórstwa spożywczego
w tym:
a) dla produkcji frytek
b) dla produkcji chipsów
c) dla produkcji suszy
4. rynek sadzeniaków
5. rynek eksportowy (importowy) ziemniaków jadalnych i sadzeniaków
6. rynek gorzelniczy.