Z punktu widzenia gospodarczego największy wpływ mają te choroby, które występują najpowszechniej i są przyczyną największych strat w plonach.
Zaraza ziemniaka występuje w największym nasileniu w latach ciepłych i wilgotnych, najczęściej w lipcu i sierpniu. Objawia się początkowo pojedynczymi, żółtym plamami na liściach, które brunatnieją, a następnie w całości zasychają. Również bulwy są zarażane przez zarodniki grzyba spłukiwane z liści do gleby. Zwalczanie zaraz y odbywa się przez przemienne stosowanie fungicydów, najpierw systemicznych, później kontaktowych.
Rizoktonioza atakuje kiełki ziemniaka przed wschodami roślin, powodując nierównomierność wschodów i powstanie miejsc pustych. Liście wierzchołkowe chorych roślin zwijają się, a u podstawy łodyg pojawia się obrączka w postaci białego nalotu. Zapobieganie chorobie polega na sadzeniu zdrowych bulw w ogrzaną glebę, zaprawianiu bulw środkami chemicznymi i usuwaniu chorych roślin w trakcie selekcji negatywnej.
Alternarioza rozwija się w wysokiej temperaturze i małej wilgotności, a występuje wcześniej niż zaraza ziemniaka. Objawia się ciemnobrunatnymi plamami na liściach i występowaniem tzw. twardej zgnilizny na bulwach. Zwalcza się ją sadząc zdrowe bulwy i stosując fungicydy tak jak przeciwko zarazie ziemniaka.